معرفی ازسندبلاست

اصطلاح سندبلاست انفجار مواد ساینده بر روی سطح با استفاده از هوای فشرده را توصیف می کند. اگرچه سندبلاست اغلب به عنوان یک اصطلاح کلی برای همه روش های انفجار ساینده استفاده می شود، اما با انفجار شات که در آن مواد ساینده توسط یک چرخ ریسنده به حرکت در می آیند متفاوت است.

سندبلاست برای از بین بردن رنگ، زنگ زدگی، ضایعات، خراش ها و آثار ریخته گری از سطوح استفاده می شود، اما همچنین می تواند با اچ کردن سطوح برای افزودن بافت یا طرح، اثر معکوس داشته باشد.

امروزه به ندرت از ماسه در سندبلاست به دلیل خطرات بهداشتی و مشکلات مربوط به رطوبت استفاده می شود. جایگزین هایی مانند سنگ ریزه فولادی، دانه های شیشه ای و اکسید آلومینیوم اکنون در میان بسیاری از انواع دیگر رسانه های شات ترجیح داده می شوند.

سندبلاست از هوای فشرده برای به حرکت درآوردن مواد ساینده استفاده می کند، برخلاف شات بلاست، که از سیستم انفجار چرخ و نیروی گریز از مرکز برای رانش استفاده می کند.

سندبلاست چیست؟

سندبلاست که اغلب به آن انفجار ساینده نیز می گویند، روشی است که برای حذف آلودگی سطحی، صاف و صاف استفاده می شود. سطوح زبر و همچنین سطوح صاف را زبر می کند. این یک تکنیک نسبتا کم هزینه به دلیل تجهیزات ارزان آن است، و در عین حال ساده است و در عین حال نتایج با کیفیت بالا را ارائه می دهد.

سندبلاست در مقایسه با شات بلاست یک روش سایشی ملایم تری در نظر گرفته می شود. با این حال، شدت می تواند بسته به نوع تجهیزات سندبلاست، فشار هوای فشرده و نوع محیط ساینده مورد استفاده متفاوت باشد.

سندبلاست طیف گسترده ای از مواد ساینده را ارائه می دهد که در کاربردهای مختلف مانند حذف رنگ و آلودگی سطحی با شدت سبک تر مؤثر هستند. این فرآیند همچنین برای تمیز کردن قطعات حساس الکترونیکی و کانکتورهای خورده با ظرافت ایده آل است. سایر کاربردهای سندبلاست که به قدرت انفجار ساینده بیشتری نیاز دارند ممکن است از یک تنظیم فشار بالا و یک رسانه شات ساینده تر استفاده کنند.

فرآیند سندبلاست چگونه کار می کند؟

فرآیند سندبلاست با رانش مواد سندبلاست به سطح از طریق استفاده از سندبلاست انجام می شود. سندبلستر دارای دو جزء اصلی است: دیگ بلاست و ورودی هوا. دیگ انفجار محیط انفجار ساینده را نگه می دارد و ذرات را از طریق یک دریچه قیف می کند. ورودی هوا توسط یک کمپرسور هوا تغذیه می شود که به رسانه های داخل محفظه فشار وارد می کند. با سرعت زیاد از نازل خارج می شود و با فشار به سطح ضربه می زند.

سندبلاست می تواند زباله ها را حذف کند، سطوح را تمیز کند، رنگ را از بین ببرد و سطح سطح مواد را بهبود بخشد. نتایج آن تا حد زیادی به نوع ساینده و خواص آن بستگی دارد.

تجهیزات سندبلاست مدرن دارای یک سیستم بازیابی هستند که رسانه های مصرف شده را جمع آوری کرده و دیگ انفجار را دوباره پر می کند.

تجهیزات سندبلاست

کمپرسور - کمپرسور (90-100 PSI) یک منبع هوای تحت فشار را فراهم می کند که محیط ساینده را به سطح مواد می راند. فشار، حجم و اسب بخار اغلب عوامل کلیدی هستند که باید هنگام انتخاب کمپرسور سندبلاست مناسب در نظر گرفته شوند.

سندبلستر - سندبلسترها (18-35 CFM - فوت مکعب در دقیقه) با استفاده از هوای فشرده، محیط ساینده را بر روی مواد می فرستند. سندبلسترهای صنعتی به دبی حجمی بالاتری (50 تا 100 CFM) نیاز دارند زیرا منطقه کاربرد بیشتری دارند. سه نوع سندبلستر وجود دارد: گرانشی تغذیه، بلستر فشار (فشار مثبت) و سندبلستر سیفون (فشار منفی).

کابینت انفجار - کابین انفجار یک ایستگاه انفجار قابل حمل است که یک سیستم کوچک و فشرده است. معمولاً دارای چهار جزء است: کابینت، سیستم انفجار ساینده، بازیافت و جمع آوری گرد و غبار. کابینت های انفجار با استفاده از سوراخ های دستکش برای دست های اپراتور و پدال پا برای کنترل انفجار کار می کنند.

انفجاراتاق - اتاق انفجار تاسیساتی است که می تواند تجهیزات مختلفی را در خود جای دهد که معمولاً برای مقاصد تجاری استفاده می شوند. قطعات هواپیما، تجهیزات ساختمانی و قطعات خودرو را می توان به راحتی در اتاق انفجار سندبلاست کرد.

سیستم بازیابی انفجار - تجهیزات سندبلاست مدرن دارای سیستم های بازیابی انفجار هستند که رسانه های سندبلاست را جبران می کنند. همچنین ناخالصی هایی را که ممکن است باعث آلودگی رسانه ها شوند را از بین می برد.

سیستم خاموش کننده برودتی – دماهای پایین سیستم های فلاش کرایوژنیک باعث می شود که موادی مانند دایکست، منیزیم، پلاستیک، لاستیک و روی به طور ایمن خاموش شوند.

تجهیزات انفجار مرطوب - انفجار مرطوب، آب را به محیط انفجار ساینده وارد می کند تا گرمای بیش از حد ناشی از اصطکاک را کاهش دهد. همچنین یک روش سایشی ملایم‌تر در مقایسه با بلاست خشک است زیرا فقط ناحیه مورد نظر را در قطعه کار می‌مالد.

رسانه سندبلاست

همانطور که از نام آن پیداست، اشکال قبلی سندبلاست به دلیل در دسترس بودن، عمدتاً از ماسه استفاده می کردند، اما از نظر رطوبت و آلودگی دارای معایبی بود. نگرانی اصلی ماسه به عنوان یک ساینده، خطرات سلامتی آن است. استنشاق ذرات گرد و غبار سیلیس از شن و ماسه می تواند باعث بیماری های تنفسی جدی از جمله سیلیکوزیس و سرطان ریه شود. بنابراین امروزه ماسه به ندرت مورد استفاده قرار می گیرد و طیف وسیعی از مواد ساینده مدرن جایگزین آن شده است.

محیط انفجار بسته به سطح مورد نظر یا کاربرد متفاوت است. برخی از رسانه های رایج انفجار عبارتند از:

سنگ ریزه اکسید آلومینیوم (8-9 MH - مقیاس سختی Mohs) - این ماده انفجاری بسیار تیز است که برای آماده سازی و عملیات سطح عالی است. مقرون به صرفه است زیرا می توان چندین بار از آن استفاده کرد.

سیلیکات آلومینیوم (سرباره زغال سنگ) (6-7 MH) - این محصول جانبی نیروگاه های زغال سنگ یک رسانه ارزان و غیر قابل مصرف است. صنعت نفت و کشتی سازی از آن در عملیات انفجار باز استفاده می کند، اما اگر در معرض محیط قرار گیرد سمی است.

سنگ ریزه شیشه ای خرد شده (5-6 MH) - در انفجار شیشه ای از دانه های شیشه ای بازیافت شده استفاده می شود که غیر سمی و ایمن هستند. این رسانه سند بلاست برای حذف پوشش ها و آلودگی از سطوح استفاده می شود. شن شیشه خرد شده نیز می تواند به طور موثر با آب استفاده شود.

سودا (2.5 MH) - انفجار سودا بی کربنات در از بین بردن ملایم زنگ فلز و تمیز کردن سطوح بدون آسیب رساندن به فلز زیر موثر است. بی کربنات سدیم (جوش شیرین) با فشار کم 20 psi در مقایسه با سندبلاست معمولی با فشار 70 تا 120 psi پیش می‌رود.

سنگ ریزه فولادی و شات فولادی (40-65 HRC) - ساینده های فولادی به دلیل قابلیت برش سریع برای فرآیندهای آماده سازی سطح مانند تمیز کردن و حکاکی استفاده می شوند.

Staurolite (7 MH) - این محیط انفجاری سیلیکات آهن و ماسه سیلیس است که برای از بین بردن سطوح نازک دارای زنگ زدگی یا پوشش ایده آل است. به طور کلی برای ساخت فولاد، ساخت برج و مخازن ذخیره سازی نازک استفاده می شود.

علاوه بر رسانه های فوق الذکر، تعداد زیادی رسانه موجود است. می توان از کاربید سیلیکون که سخت ترین محیط ساینده موجود است و شات های ارگانیک مانند پوست گردو و بلال ذرت استفاده کرد. در برخی از کشورها، شن و ماسه هنوز هم تا به امروز مورد استفاده قرار می گیرد، اما این عمل مشکوک است زیرا خطرات سلامتی توجیه نشده است.

ویژگی های رسانه شات

هر نوع رسانه شات دارای این 4 ویژگی اصلی است که اپراتورها می توانند هنگام انتخاب موارد استفاده در نظر بگیرند:

شکل - محیط زاویه دار دارای لبه های تیز و نامنظم است که به عنوان مثال در از بین بردن رنگ موثر است. محیط گرد ساینده ملایم تری نسبت به محیط های زاویه ای است و ظاهری صیقلی به جا می گذارد.

اندازه - اندازه های مش رایج برای سندبلاست 20/40، 40/70 و 60/100 است. پروفیل های توری بزرگتر برای کاربردهای تهاجمی استفاده می شوند در حالی که پروفیل های توری کوچکتر برای تمیز کردن یا پرداخت برای تولید محصول نهایی استفاده می شوند.

چگالی - محیط های با چگالی بالاتر نیروی بیشتری روی سطح فلز خواهند داشت زیرا توسط شیلنگ انفجار با سرعت ثابت به حرکت در می آیند.

سختی - سفت ترورقه‌ها در مقایسه با ساینده‌های نرم‌تر، تأثیر بیشتری روی سطح پروفیل ایجاد می‌کنند. سختی محیط برای اهداف سندبلاست اغلب از طریق مقیاس سختی Mohs (1-10) اندازه گیری می شود. Mohs سختی مواد معدنی و مواد مصنوعی را اندازه‌گیری می‌کند و مقاومت در برابر خراش مواد معدنی مختلف را از طریق توانایی مواد سخت‌تر برای خراش دادن مواد نرم‌تر مشخص می‌کند.