Dysza Venturiego do wiatrówek

Dysza Venturiego do pistoletów pneumatycznych zawiera wydłużoną rurkę o cylindrycznym kształcie, mającą ograniczony otwór na końcu odbierającym sprężone powietrze, przez który sprężone powietrze jest przepuszczane do końca wylotowego. Powierzchnia przepływu powietrza wylotowego końca rury jest większa niż powierzchnia przepływu powietrza dyszy, aby umożliwić rozprężanie się powietrza wychodzącego z kryzy w obszarze wylotowego końca rury sąsiadującego z kryzą. Otwory utworzone w rurze na jej końcu wylotowym w sąsiedztwie otworu umożliwiają zasysanie powietrza z otoczenia poprzez efekt Venturiego do rury i usuwanie go wraz z rozprężonym powietrzem z wylotowego końca rury. Odkryto, że gdy otwory są rozmieszczone na obwodzie rury w miejscach nieodległych od siebie i mają długość wzdłuż osi rury większą niż szerokość otworów na obwodzie rury, objętość Wylot powietrza z wylotowego końca dyszy jest maksymalizowany dla danej objętości sprężonego powietrza wprowadzonego do odbiorczego końca dyszy. Ponadto stwierdzono również, że gdy końce otworów na ich długości zwężają się pod kątem ostrym względem osi rury w kierunku jej końca przyjmującego, objętość powietrza wylotowego z wylotowego końca dyszy wynosi dodatkowo zmaksymalizowane, a hałas generowany przez powietrze przepływające przez dyszę zminimalizowany.

1. Pole

Przejście dotyczy dysz do wiatrówek, a w szczególności dyszy Venturiego do wiatrówki, która maksymalizuje objętość powietrza wypuszczanego z dyszy przy danej objętości dopływającego do niej sprężonego powietrza i która minimalizuje hałas generowany przez dyszę podczas przepływ powietrza przez nie.

2. Opis stanu techniki

Podczas produkcji i konserwacji różnego rodzaju sprzętu często stosuje się pistolety pneumatyczne do wydmuchiwania kurzu i innych zanieczyszczeń ze sprzętu. Pistolety pneumatyczne zwykle działają przy ciśnieniu powietrza wejściowego większym niż 40 psi. Jednakże, w wyniku jednej normy opublikowanej na mocy Ustawy o bezpieczeństwie i higienie pracy (OSHA), maksymalne ciśnienie generowane na końcówce wylotowej dyszy wiatrówki, gdy dysza jest zaślepiona, na przykład po przyłożeniu do dłoni operatora lub płaskiej powierzchni powierzchni, musi być mniejsze niż 30 psi.

Znana dysza łagodząca problem wzrostu ciśnienia w martwym punkcie zawiera ograniczony otwór w centralnym otworze dyszy, przez który sprężone powietrze przechodzi do wylotowego końca dyszyoraz wiele okrągłych otworów utworzonych w dyszy na jej końcu wylotowym. Gdy koniec wylotowy dyszy jest zaślepiony, sprężone powietrze w nim przepływa przez okrągłe otwory lub otwory odpowietrzające, aby ograniczyć wzrost ciśnienia w końcu wylotowym dyszy.

Co więcej, w wielu przypadkach dostępne sprężarki dostarczające sprężone powietrze do broni mają ograniczoną wydajność, co skutkuje albo niemożnością ciągłego dostarczania powietrza do jednej wiatrówki, albo niemożnością jednoczesnej obsługi kilku wiatrówek. Podczas gdy poprzednie dysze Venturiego zwiększały objętość powietrza wylotowego z otworu wylotowego dyszy przy danej objętości sprężonego powietrza wprowadzanego do dyszy z wiatrówki, uzyskany wzrost nie był na tyle duży, aby umożliwić zadowalającą i wydajną pracę. stosowanie sprężarek o ograniczonej wydajności. Jest zatem pożądane, aby konstrukcja wentylowanej dyszy była taka, aby maksymalizować objętość usuwanego z niej powietrza przy danej objętości dopływającego do niej sprężonego powietrza.

STRESZCZENIE

Zgodnie z niniejszym wynalazkiem, dysza wypływowa płynu Venturiego zawiera wydłużoną rurkę o cylindrycznym kształcie, mającą ograniczony otwór utworzony w sąsiedztwie jej końca odbierającego płyn, przez który sprężony gazowy płyn jest przepuszczany do jej końca wypływowego płynu. Powierzchnia przepływu płynu na końcu wypływowym rurki jest większa niż powierzchnia przepływu płynu przez kryzę, aby umożliwić rozprężanie płynu przechodzącego przez kryzę w obszarze końca wypływowego rury sąsiadującego z kryzą, oraz wiele niediametrycznych przeciwległe wydłużone otwory (tj. wiele otworów, z których każdy ma długość wzdłuż osi rury większą niż szerokość otworu na obwodzie rury) są utworzone w rurze na jej długości od punktu sąsiadującego z ograniczony otwór do punktu w kierunku wylotowego końca rury, aby umożliwić zassanie otaczającego płynu gazowego przylegającego do zewnętrznej strony rury poprzez efekt Venturiego przez otwór do rury i wypuszczenie wraz z rozprężonym płynem z wylotowego końca rury.

Korzystnie, w rurze utworzone są trzy wydłużone otwory w odstępach co 120° wokół obwodu rurki, która w rzeczywistości jest zwężką Venturiego wyznaczoną przez parę wewnętrznych ściętych stożkowych powierzchni, których małe końce są połączone krótką cylindryczną powierzchnią lub zwężką Venturiego . Podłużne otwory znajdują się w sąsiedztwie wylotowego końca zwężki Venturiego i sięgają do ściętych powierzchni po stronie wylotowej gardzieli. Obie powierzchnie końcowe są zwężone w tym samym ogólnym kierunku, tak aby rozciągały się od wewnętrznej powierzchni rury z powrotem w kierunku końca przyjmującego rurki.

Dysza wylotowa według niniejszego wynalazku jest szczególnie odpowiednia do stosowania w systemie odprowadzania gazu mającym źródło o ograniczonej wydajności, np. przenośną sprężarkę powietrza, ze względu na fakt, że dysza zasadniczo zwiększa objętość wylotu powietrza dla danej objętości dopływ sprężonego powietrza do dyszy w stosunku do poprzednich dysz mających w sobie okrągłe otwory.